อีสป.นิทานอีสป เล่ม 1.กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.2543,หน้า 35.
ณ ฟาร์มเลี้ยงไก่แห่งหนึ่ง เจ้าของฟาร์มได้นำนกกระทาตัวหนึ่งมาเลี้ยงรวมในคอกเดียวกับไก่ชน ทุกๆวันนกระทาจะถูกไก่ชนกลั่นแกล้งไม่ให้กินอาหาร บางทีก็พากันไล่จิกและตั้งท่ารังเกียจนกกระทาจนออกนอกหน้า แม้มันจะพยายามผูกมิตรได้เท่าไร ไก่ชนพวกนั้นก็ยังไม่ยอมเป็นมิตรด้วย
ต่อมาวันหนึ่ง นกกระทาเห็นฝูงไก่ชนทะเลาะจิกตีกันจนได้รับบาดเจ็บ ต่างฝ่ายต่างมีเลือดไหลออกมาตามร่างกาย บ้างก็ตีกันจนถึงตายก็มี นกกระทาก็เลยคิดว่าขนาดไก่ชนด้วยกันยังทำร้ายกันจนถึงขนาดนี้ แล้วนับประสาอะไรกับนกกระทาอย่างมันที่จะไปหวังความเป็นมิตรจากไก่เกเรพวกนี้ได้
คตติสอนใจ : อย่าหวังไมตรีจากคนพาล จะเป็นการเสียเวลา
|