กาตัวหนึ่งบินออกไปหาอาหารกินตามปรกติ ขณะที่บินผ่านชายหาด มันก็เหลือบไปเห็นหอยแมลงภูตัวหนึ่งมันรีบบินตรงไปที่หอยทันที และพยายามจะแกะเปลือกหอยออกเพื่อที่จะกินเนื้อที่อยู่ข้างใน มันพยายามเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเปิดเปลือกหอยออกมาได้ ขณะนั้นเองก็มีนกแร้งตัวหนึ่งบินผ่านมา มันบอกกับกาว่า นี่แน่ะเพื่อน ข้าจะบอกวิธีที่จะจัดการกับหอยตัวนั้นเอง ท่านเพียงแต่คาบหอยตัวนี้ไว้แล้วบินขึ้นให้สูง ๆ จากนั้นก็ปล่อยให้มันตกลงมากระแทกก้อนหิน เปลือกของมันก็จะแตกออกท่านก็จะกินเนื้อในได้อย่างสบาย กาได้ยินเช่นนั้นก็รีบทำตามทันที เมื่อบินขึ้นไปสูงพอสมควรแล้วกาก็ทิ้งหอยแมลงภูที่คาบไว้ลงมา ทำให้หอยตกลงมากระแทกกับก้อนหินแตกกระจายเห็นเนื้อข้างใน นกการีบบินลงมาเพื่อจะกินหอยแมลงภูนั้น แต่ก็สายเกินไป เพราะนกแร้งที่รออยู่ข้างล่างคว้าเอาเนื้อหอยแมลงภูไปกินก่อนแล้ว
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนโง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด
ที่มา : ชุลีพร . นิทานอีสป เล่ม 5.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.
|