ยังมีนกฮูกหนุ่มตัวหนึ่ง คิดไปเองว่ามันคือนกฮูกที่สง่างามที่สุด เมื่อถึงคราวที่มันจะมีคู่ มันก็คิดว่านกที่คู่ควรกับมันก็คือลูกสาวของพญานกอินทรีเท่านั้น แต่ธรรมชาติของนกฮูกซึ่งหากินในเวลากลางคืน และบินได้ไม่สูงนักมันจึงขอร้องให้นกกาบินไปหาพญานกอินทรีเพื่อทาบทามไว้ก่อน นกกาทนคำอ้อนวอนไม่ไหวมันจึงบินไปหาพญานกอินทรี เล่าเรื่องราวของนกฮูกหนุ่มให้พญานกอินทรีฟัง พญานกได้ฟังก็นึกขำนกฮูกผู้ไม่เจียมตัวจึงคิดให้บทเรียน มันจึงบอกนกกาไปว่าให้นกฮูกหนุ่มบินมาฟังคำตอบของมันได้ที่รังบนยอดเขาสูง เมื่อนกกานำความมาบอกนกฮูกหนุ่ม อารามดีใจทำให้นกฮูกลืมคิดไปว่ามันเป็นสัตว์กลางคืน ไม่เคยชินกับแสงสว่าง จึงออกบินไปทันทีแต่แสงอาทิตย์ทำให้ตาของมันพร่า ซ้ำปีกของมันก็ยังบอบบางและไม่แข็งแรง พอบินไปได้เพียงครึ่งทาง มันก็หมดแรงตกลงมากระแทกพื้นสินใจตายทันที
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การกระทำอะไรที่เกินกำลังของตัวเอง มักก่อให้เกิดผลร้ายเสมอ
ที่มา : ชุลีพร . นิทานอีสป เล่ม 5.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.
|