นกมีหูหนูมีปีก
กาลครั้งหนึ่ง เกิดสงครามระหว่างสัตย์ปีกกับสัตย์สี่เท้า ฝูงกระต่ายโดนนกอินทรีย์เฉี่ยวเอาไปกิน ต้องวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน ส่วนฝูงหนูก็ถูกนกค้าแมวคอยจ้องจับกิน ฝูงห่าน เป็ด และไก่ ก็ถูกสุนัขจิ้งจอกฆ่าตายไปหลายตัว ทำให้สัตย์ทั้งสองฝ่ายเสียชีวิตไปเป็นจำนวนมาก ในตอนนั้น ค้างคาวเป็นสัตย์ที่ไม่เข้ากับฝ่ายใด เมื่อมันพบพวกนกมันก็จะกางปีกออกอวด แล้วอ้างว่ามันเป็นฝ่ายนก เมื่อมันพบสัตย์ป่าสี่เท้ามันก็คลานแล้วอวดหูของมัน แล้วบอกว่ามันเป็นพวกสัตย์สี่เท้า ต่อมาเมื่อสงครามสัตย์ป่าสงบลง ต่างก็พูดกันถึงค้างคาวและลงความเห็นว่า ค้างคาวนั้นมีความผิดอย่างร้ายแรงที่หลอกลวงพวกตน ดังนั้น จึงพร้อมใจกันลงโทษค้างคาวให้เข็ดหลาบจำ ในความไม่ซื่อตรงของมันโดยให้ค้างคาวออกหากินในเวลากลางคืน กลางวันก็ให้หลบซ่อนตัวเสีย หากพบจะต้องถูกทำลาย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ซื่อกินไม่หมด คดกินไม่นาน
ที่มา : ประชุม ศิริธรรมวัฒน์. นิทานอีสป 3. กรุงเทพฯ : นำอักษร , 2528.
|