มีชายผู้หนึ่งได้ชื่อว่าเป็นคนที่ตระหนี่หรือขี้เหนียวที่สุด วันหนึ่งเขาได้นำเงินทั้งหมดที่มีอยู่ใส่ในไหแล้วซ่อนไว้ในหลุมที่เขาขุดไว้ที่หลังบ้าน จากนั้นก็เอาก้อนหินทับไว้อีกทีหนึ่ง โดยไม่คิดที่จะนำเงินนั้นมาใช้ ทุกวันเขาจะแอบเดินมาที่หลังบ้าน เปิดก้อนหินออกและมองดูเงินของเขาอย่างมีความสุข จากนั้นก็ปิดก้อนหินไว้อย่างเดิม
แต่แล้ววันหนึ่งเมื่อเขายกก้อนหินออกเพื่อจะตรวจดูเงินที่ซ่อนไว้ ก็พบว่ามันหายไปเสียแล้ว ชายหนุ่มตกใจมากรีบวิ่งไปถามเพื่อนบ้านว่า เห็นเงินของฉันบ้างไหม เมื่อทุกคนตอบว่าไม่รู้ เขาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังพร้อมกับพาเพื่อนบ้านไปดูสถานที่ซ่อนเงินของเขา เพื่อนบ้านคนหนึ่งเมื่อได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดจึงพูดขึ้นว่า ข้าขอแนะนำให้ท่านเอาก้อนหินนี้ปิดทับหลุมไว้อย่างเดิม แล้วท่านก็แวะเวียนมาดูมันทุกวันเช่นเคย เพราะไม่ว่าเงินจะอยู่หรือหายท่านก็ไม่เคยคิดที่จะนำเงินนั้นมาใช้อยู่แล้วไม่ใช่หรือ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ทรัพย์สินเงินทองถึงจะมีอยู่หรือหายไป ก็ไม่แตกต่างกัน ถ้าทรัพย์สินนั้นถูกทิ้งไว้เฉย ๆ
ที่มา
ชายผู้ตระหนี่ . นิทานอีสป เล่ม 4 .-- กรุงเทพฯ : ทิพยสุทธิ์ , 2544
|