ชาวชราผู้หนึ่งมีอาชีพทำไร่ เขามีลูกชายอยู่สามคนก่อนจะสิ้นชีวิต เขาได้เรียกลูก ๆ ทั้งสามคนเข้ามาสั่งเสียโดยบอกว่า พ่อได้ฝังสมบัติทั้งหมดที่จะยกให้พวกเจ้าไว้ในไร่แล้ว พวกเจ้าไปขุดเอาเถิด พอบิดาเสียชีวิต ลูกชายทั้งสามต่างก็พากันแบกจอบแบกเสียมเดินตรงไปที่กลางไร่ช่วยกันลงมือขุดทันที แต่ไม่ว่าจะขุดไปตรงไหนก็ไม่เจออะไรเลย
เวลาผ่านไปหลายวัน ดินรอบ ๆ ไร่ถูกขุดเป็นร่องจนทั่ว พี่ชายคนโตจึงบอกน้องทั้งสองว่า พี่ว่าเราเลิกขุดหากันได้แล้ว ดินก็ร่วนกำลังดี เรามาปลูกข้าวโพดกันดีกว่า ว่าแล้วทั้งสามก็เอาเมล็ดข้าวโพดไปหยอดตามหลุมที่ขุดไว้ ไม่นานเมล็ดข้าวโพดก็เริ่มเจริญเติบโตออกฝักเหลืองอร่ามไปทั่วไร่คอยเวลาที่จะเก็บขายเท่านั้น พี่ชายคนโตมองดูด้วยความภูมิใจก่อนพูดว่า นี่ไงละ ทรัพย์สมบัติที่พ่อยกให้พวกเรา
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ไม่มีอะไรที่จะได้มาง่าย ๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม
ที่มา
ทรัพย์ในดิน . นิทานอีสป เล่ม 4 .-- กรุงเทพฯ : ทิพยสุทธิ์ , 2544
|