ยังมีชายหนุ่มคนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านเก่า ๆ ริมชายป่า เขาตั้งใจที่จะเข้าไปในป่าเพื่อตัดต้นไม้นำมาซ่อมแซมบ้าน แต่ขวานที่จะใช้ตัดต้นไม้ ไม่สามารถใช้งานได้เพราะไม่มีด้าม วันหนึ่งชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปในป่าพร้อมกับมีเล่มหนึ่ง แม้เขาจะใช้มีดฟันเท่าไหร่ ต้นไม้ใหญ่ก็ไม่ยอมโค่น เขาจึงไปอ้อนวอนกับราชาแห่งต้นไม้ใหญ่ในป่าเพื่อขอไม้ต้นเล็ก ๆ สักต้นหนึ่ง แม้ต้นไม้หลายต้นในป่าจะคัดค้านถึงผลเสียที่จะตามมา แต่ราชาแห่งต้นไม้อนุญาตให้เขาใช้มีดฟันต้นไม้ต้นเล็ก ๆ ไปได้หนึ่งต้น ชายหนุ่มจึงนำต้นไม้ต้นเล็ก ๆ นั้นมาเหลาทำเป็นด้ามขวาน จากนั้นก็นำขวานเล่มนั้นไปตัดต้นไม้ใหญ่ในป่าจนโค่นไปหลายต้นและก่อนที่ราชาต้นไม้จะถูกโค่นเป็นต้นต่อไป มันก็ได้แต่รำพึงว่า นี่ถ้าเราไม่ให้ต้นไม้ต้นเล็กแก่เขาไป ภัยก็คงไม่มาถึงเราเช่นนี้
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ก่อนจะตกลงใจอะไร ควรคิดให้รอบคอบเสียก่อน จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง
ที่มา
ต้นไม้กับขวาน . นิทานอีสป เล่ม 4 .- - กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544
|