กวางน้อยตัวหนึ่งวิ่งหนีนายพรานล่าเนื้อเข้าไปหลบในคอกวัว วัวผู้ใจดีก็ช่วยเอาฟางคลุมตัวกวางไว้อย่างมิดชิด และบอกกับกวางว่า ขอให้ท่านอยู่นิ่ง ๆ อย่างเพิ่งออกไปไหน เพราะจะมีคนเลี้ยงเอาอาหารมาให้พวกข้าเป็นประจำ ต้องรอจนกว่าคนให้อาหารไปก่อน ท่านจึงจะออกมาได้
แต่กวางอยู่เฉยได้แค่ 2 วัน มันก็จะมักหาโอกาสออกมากินอาหารของวัวจนหมด โดยไม่ปล่อยให้วัวตัวตัวใดได้กินเลย จนวัวทุกตัวผอมลง
เจ้าของวัวเกิดสงสัยจึงเข้ามาตรวจในคอกวัวถี่ขึ้น จนในที่สุด เขาก็พบกวางอกตัญญูกำลังกินหญ้าในรางของวัวอยู่ เขาจึงใช้ไม้สงฟางที่ถือมาไล่ตีจนกวางน้อยถึงแก่ความตายในที่สุด
คติสอนใจ อกตัญญูต่อท่าน ภัยนั้นย่อมถึงตัว
กวางในคอกวัว.นิทานอิสป เล่ม 1.กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์,2543
|