ในฤดูหาวของเช้าวันหนึ่ง จั๊กจั่นหิวโซตัวหนึ่งเดินมาพบมดตัวหนึ่งกำลังแบกเมล็ดข้าวมาจึงเข้าไปขอมดกิน ทำไมเจ้าไม่สะสมอาหารไว้กินในฤดูหนาวเล่า มดพูด จั๊กจั่นตอบว่า ข้าไม่มีเวลาเลยในฤดูร้อน ข้ามัวแต่ยุ่งกับการร้องเพลง มดได้ฟังดังนั้นก็หัวเราะเยาะ พลางพูดว่า ก็ดีแล้วนี่ เมื่อเจ้าร้องเพลงในฤดูร้อน ก็ลองหัดเต้นระบำในฤดูหนาวดูบ้างซี ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่า เจ้าจั๊กจั่นถึงกับเดินคอตกด้วยความผิดหวังแล้วก็เดินหิวโซต่อไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ออมไว้ในวันนี้ ย่อมดีกว่าขัดสนในวันหน้า
ประชุม ศิริธรรมวัฒน์. นิทานอีสป3. กรุงเทพฯ: นำอักษร, 2528.
|