ครู อาจารย์ทุกท่านคงปฏิเสธไมได้ว่าไม่เคยพบปัญหาการลอกการบ้านหรือที่ภาษาอังกฤษเรียกว่า Plagiarism ดิฉันไม่ได้จบคุรุศาสตร์   สอนภาษาอังกฤษก็จบเอกอังกฤษมา   ไม่ทราบว่าครูที่เขาจบเอกคุรุศาสตร์เขาแก้ไขปัญหานี้กันอย่างไร   แต่ดิฉันได้เคยเรียนวิชาเกี่ยวกับการสื่อสาร   อาจารย์ที่สอนท่านแนะวิธีแก้ปัญหานี้จากการใช้วิธีสื่อสาร บทความนี้จึงขอนำเสนอทักษะในการแก้ปัญหาดังนี้ค่ะ

    การรับรู้ปัญหาแต่ละปัญหานั้นมี 3 ขั้น คือ

1. ขั้นรู้ปัญหา   คือทราบว่ามีปัญหา   แต่ไม่สนใจที่จะแก้ไข   ไม่ได้สนใจลึกซึ้ง  คิดวาเป็นเรื่องธรรมดาทั่วๆไป  ไม่ต้องสนใจเพราะไม่ได้เกิดขึ้นตัวเอง   พูดได้อีกอย่างคือรู้ว่ามีปัญหาแต่ไม่ตระหนักถึงความร้ยแรงของปัญหา   เช่นการลอกการบ้านนี้   มันเป้นสิ่งที่นักเรียนไทยเชื่อว่า "ใครๆเขาก็ทำกัน"   เราเห็นเสื้อ กระเป๋า รองเท้าที่ลอกตรามาจากของเบรนด์เนม  แต่ขายราคาถูกกันเกลื่อนบ้านเกลื่อนเมือง   สมัยเรียนเพื่อนส่วนใหญ่ก้ลอกกรบ้านกัน   ใครทำมาเองอาจจะถูกล้อว่าเป็นเด็กเรียน   และถูกกดกันไม่ให้เข้ากลุ่ม   เรื่องนี้เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเราซึ่งดิฉันคิดว่าคนไทยส่วนใหญ่เป็นอย่างนี้   คือรู้ว่ามีปัญหา  แต่ไม่ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหา

2. ขั้นตระหนักถึงปัญหา  ขั้นนี้คือขั้นที่ผู้รับสารตระหนักถึงความสำคัญหรือความร้ายแรงของปัญหา   เด็กรู้ว่าการลอกการบ้านทำให้เขาไม่ได้ใช้ความคิดขอตัวเองในการเรียน   เด็กพลาดโอกาศในการฝึกทักษะซึ่งจะเกิดผลเสียกับเขาเอง   นอกจากนี้มันอาจเกิดเป็นนิสัยทีจะทำให้เขาคิดจะลอกงานอื่นๆต่อไป   ประเทศเราก็ไม่ได้พัฒนาไปอย่างเต็มที่เพราะมีแต่ปัญญาชนที่คิดจะ ลอกแต่งานของคนอื่น"

3. ขั้นหาทางแก้ปัญหา   ขั้นนี้คือขั้นที่ผู้รับสารตระหนักถึงความสำคัญจนคิดหาวิธีแก้ปัญหา   เมื่อมาถึงขั้นนี้นักเรียนจะไม่ลอกการบ้านอีกต่อไปเพราะเขาตระหนักถึงความสำคัญของมัน   แต่เราจะทำให้เด็กมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไร   เป้นคำถามและเป็นหน้าที่สำหรับครูไทยทุกคน   เพราะหน้าที่ของเราคือแก้ไขข้อบกพร่องของลูกศิษย์

ในการรับส่งข้อมูลต่างๆนั้นเราต้องพิจารณาถึงสภาพแวดล้อมต่างๆด้วย   ท่านเคยคิดไหมคะว่าทำไมงาน หรือสินค้า copy จึงเกิดจากคนเอเชียมากกว่าฝรั่ง   เหตุผลก็คือในสังคมเขานั้นการลอกเลียนแบบเป็นความผิดร้ายแรง   เขามีบท  มาตรการที่ใช้ลงโทษ   คนที่คิดจะทำจะโดนประณาม   จึงมีคนทำไม่มาก   มันไม่ใช่เรื่องทั่วๆไปหรือความผิดเล็กๆน้อยๆอย่างที่คนไทยทำกัน   ซึ่งนี่คือปัญหาในการส่งสาร  

วิธีแก้ที่ดิฉันอยากจะเสนอในที่นี้นอกจากขั้นตอนในการส่งารให้นักเรียนรู้ถึงปัญหาซึ่งจะนำไปใช้กับปัญหาอื่นๆอีกได้   อีกวิธีคือการสร้าง self-esteem ในตัวเด็ก   self-esteem คือการเคารพนับถือตนเอง   นักเรียนมีความเชื่อว่าเขามีความสามารถในการทำงานใดๆ   เมื่อมีความคิดดังกล่าวแล้ว   การลอกการบ้านก็จะไม่เกิดขึ้นเพราะเขาเชื่อว่าตัวเขาเองทำได้   ขั้นตอนในการสร้าง self-esteem คือ

มันไม่ใช่เรื่องเล็กการลอกการบ้านเป็นself-esteem