ทั้งสองมีความรักให้กันอย่างสุดซึ้ง

แม้ทั้งคู่ดูจะแตกต่างกันอย่างเหลือเกิน

หลายต่อหลายครั้ง

ที่นายภูผาทะเลาะเบาะแว้งกับนางสาวทะเล

และหลายต่อหลายครั้ง

ที่ความรักของคนทั้งคู่เกือบจะต้องสิ้นสุดลง

นายภูผาขัดอกขัดใจกับความอ่อนไหว

และอารมณ์อันปรวนแปรที่มีอยู่อย่างล้นเหลือในตัวของนางสาวทะเล

และนางสาวทะเลก็มักจะคิดว่า

ความเป็นคนนิ่งและเฉยชาของนายภูผา

มีอยู่ครั้งหนึ่ง..ทั้งคู่มีปากเสียงกันอย่างรุนแรง

ที่จะว่าไปก็มาจากสาเหตุเดิมๆ

เพราะวิถีการดำเนินชีวิตของคนทั้งสองแตกต่างกัน

อารมณ์ ความรู้สึก และมุมมองจึงไม่อาจเหมือนกัน

ทว่า นี่เป็นครั้งแรกที่นายภูผาโกรธ

นางสาวทะเลไม่เหนี่ยวรั้ง

หากแต่การไม่หนี่ยวรั้งไม่ได้แสดงว่าเธอไม่เสียใจ

แต่เพราะเธอรู้ใจเธอเองดีว่าเธอรักนายภูผาเพียงไร

เธอรักนายภูผา...

มากเกินกว่าจะขัดขวางการตัดสินใจของเขา

เพราะเธอรู้ว่าสิ่งที่นายภูผาพูดออกมานั้น...

เป็นความจริงจากใจเขา

ชั่วเวลาที่ทั้งคู่ต่างได้ใช้ชีวิตโดยลำพัง

มันทำให้พวกเขารู้สึกอ้างว้างอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

แม้จะมีบางผู้คนที่ผ่านเข้ามาให้ชีวิตของพวกเขาได้รู้จัก

แต่ก็เหมือนว่าผู้คนเหล่านั้น

ผ่านเข้ามาเพียงเพื่อจะจากไป

ไม่มีใครสามารถแทนที่

ส่วนเสี้ยวที่ขาดหายในชีวิตของพวกเขาได้

นายภูผาคิดถึงนางสาวทะเล

มากเท่ากันกับคำพร่ำวอนที่นาวสาวทะเลขอกับลมกับฟ้า

ให้สักวันหนึ่งนายภูผาจะกลับมา

และแล้วความรักก็แสดงพลังอันยิ่งใหญ่

นายภูผากลับมาหานางสาวทะเล

ที่เพิ่มเติมขึ้นจากเมื่อก่อน

นายภูผารักนางสาวทะเล

มากเกินกว่าจะให้ความโกรธเพียงชั่ววูบ

หรือความไม่เข้าใจต่างๆนานา

มาทำลายสิ่งดีๆที่เขาและเธอร่วมสร้างมา

จนไม่สามารถจะอภัยให้เขาได้

ไม่ว่ากี่ครั้งที่พายุโหมคลั่ง

แต่เมื่อพายุสงบลง

ทั้งคู่จะโผเข้าหากันด้วยความรักทุกครั้งไป

ด้วยความรักและความเข้าใจ

ที่ ค น ทั้ ง คู่ ต่ า ง พึ ง มี