หมาป่ากับลูกแกะ

เหตุและผลของผู้ที่แข็งแรงกว่าย่อมถูกต้องที่สุดเสมอ ! เรื่องนี้จะชี้ให้เห็นถึงความจริงดังกล่าว แกะน้อยตัวหนึ่งกระหายนำเต็มที่ จึงลงไปดื่มนำในลำธารใสแห่งหนึ่ง ขณะนั้นเองก็มีหมาป่าตัวหนึ่งโซเซมาด้วยความหิวโหย " เจ้าอวดดีอย่างไรมาทำนำของข้าขุน ? เจ้าจะต้องได้รับโทษอย่างสาสม" หมาป่าเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย "ข้าแต่ท่านผู้ยิ่งใหญ่" ลูกแกกกกะกล่าว " โปรดอย่าได้โกรธข้าเลย ข้าผ่อนคลายความกระหาย ลงไปจากต้นน้ำถึง 20 ก้าว จึงเป็นไปไม่ได้เลย ที่ข้าจะกวนน้ำของท่านให้ขุ่นได้" " เจ้านั้นแหละทำน้ำของข้าขุ่น ! " สัตว์ผู้โหดร้ายตะคอก " และข้าก็รู้ว่าเจ้าคอยด่าข้าไว้เมื่อปีที่แล้ว" " ข้าจะทำเช่นนั้นได้ย่างไร ในเมื่อตอนนั้นข้ายังไม่ลืมตาดูโลก" ลูกแกะตอบ " และตอนนี้ข้าก็ยังกินนมแม่อยู่ด้วยซ้ำ" " ถ้าไม้ใช้เจ้า ก็ต้องเป็นพี่ชายของเจ้า" " ข้าไม่มีพี่" " ไม่อย่างนั้นก็เป็นพวกเจ้าตัวใดตัวหนึ่ง และข้ายังม่ได้รับการชดใช้ ข้าจึงแก้แค้นคืน" แล้วในป่าลึดนั้นเอง หมาป่าก็ได้คาบลูกแกะนั้นไป โดยที่ลูกแกะผู้น่าสงสาร ไม่มีโอกาสอุทธรณ์ใด ๆ ทั้งสิน

แหล่งที่มา : ลาฟองแตน. รวมยอดนิทานเอก. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ บริษัท นิวเจนเนอเรชันพับลิชซิง จำกัด, 2538.


โดย : นางสาว sudjai chuanun, student 4/3 kiongluang patumtani 13180, วันที่ 30 มกราคม 2545