หลวงพ่อพรหม นามเดิม พรม แก้วศรี ถือกำเนิดที่บ้านคูย่างควาย หมู่ที่ 8 ต. น้ำขาว อ.จะนะ จ.สงขลา เมื่อ พ.ศ. 2436 ปีมะเส็ง บิดาชื่อ นายเพชรแก้ว มารดาชื่อ นางเรือง แก้วศรีมีพี่น้อง 6 คน

ปฐมวัยตอนนั้นยังไม่มีโรงเรียนได้ศึกษาภาษาไทยกับพระภิกษุที่วัดน้ำขาวในจนอ่านออกเขียนได้คล่องแคล่ว จนกระทั่งโตเป็นหนุ่มอายุ 18 ปี จึงได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดมัชฌิมาวาส สงขลา มีพระครูวิสุทธิโมลี เจ้าอาวาสวัดมัชฌิมาวาสเป็นพระอุปัชฌาย์ เมื่ออายุครบ 20 ปีบริบูรณ์ได้อุปสมบทที่วัดมัชฌิมวาสอีกครั้งหนึ่ง โดยมีพระอโนมคุณมุนี เจ้าคณะจังหวัดสงขลาเป็นพระอุปัชฌาย์ ภายหลังได้กลับมาจำพรรษา ณ วัดน้ำขาวใน

ภายหลังได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้รักษาการแทนเจ้าอาวาสวัดน้ำขาวใน และรับเป็นผู้อุปถัมภ์โรงเรียนประชาบาลวัดน้ำขาวใน เมื่อ พ.ศ.2466

ต่อมาเมื่อ พ.ศ.2502 ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าฯ พระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูชั้นสัญญาบัตรที่ พระครูพรหมวุฒาจารย์ ตำแหน่งผู้ช่วยเจ้าคณะอำเภอจะนะ – เทพา ( ธ ) ครองตำแหน่งนี้อยู่ราว 10 ปีก็ถึงแก่มรณภาพเมื่อเวลา 18.10 น. ของวันที่ 16 มกราคม 2512

ท่านเป็นพระนักปฏิบัติธรรมะและนักพัฒนากันไปในตัว ท่านอบรมสั่งสอนพระภิกษุสามเณรไม่เฉพาะแต่ฝ่ายศาสนกิจเพียงอย่างเดียว แต่ท่านอบรมฝึกหัดวิชาช่างไม้แก่พระภิกษุสามเณรด้วย

ต่อมาท่านได้สร้างอุโบสถหลังใหม่แทนหลังเก่าที่คับแคบ ใช้เวลานานถึง 6 ปีนับเป็นผลงานชิ้นสุดท้ายซึ่งยืนเด่นเป็นสง่าให้เราเห็นอยู่ในปัจจุบัน และในวันที่ 16 มกราคม ของทุกปีบรรดาศิษยานุศิษย์ร่วมกันจัดงานเพื่อระลึกถึงวันคล้ายวันมรณภาพของท่าน

อภินิหารความศักดิ์สิทธิ์

เรื่องอภินิหารความศักดิ์สิทธิ์ ที่บันดาลให้เกิดความปลอดภัยแก่บุคคลที่มีเหรียญไว้บูชาประจำตัวมีอยู่มากมายเป็นที่เลื่องลือไปทั่วทั้งตำบลและใกล้เคียงจนกระทั่งปัจจุบัน