ย้อนอดีต

มารู้อีกีก็เรียนอยู่ระดับุดมศึกษาปีที่ 2แล้ว  ทั้งๆที่ตลอดเลลาคิดว่าตัวเองยังเป็นเด้กอยู่  อาจจะป็นเพราะช่วงเวลานั้นมีความทรงจำีดีๆเก็บไว้มากมาย  มันยังนเวียนเป็นมโนภาพอยู่ตลอดเวลา  สมัยยังเด็กิฉันเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง ขี้โมโห และง้อคนอื่นไม่เป็น ไม่ว่าจะเป็นฝ่าถุกหือผิดคนอ่นก็ต้องเป็นฝ่ายมาง้อ  สมัยเป็นเด้กเวลาที่ยู่ในความรงจำคือ เวลาที่ไม่สบาย คุณพ่อจะเอาใจดิฉันมาก ดิันสามารถเลือกกินเลือกชื้ออะไรไ้ตามใจ มันทำให้อารไม่สบายหายไปเหมือนปลิดทิ้งได้เหมือนกัน  สำหรับเพื่อนร่วมกลุ่มมีประมาณ 6-7คนตอนมัธยม   พวกเรารักใคร่กลมเกลียวกันดีมาก ร่วมสร้างวีรกรรมทั้งดีและร้าย  ตอนนี้หากย้อนอดีตได้แล้วอยากจะย้อนอดีตไปสักประมาณอายุ 10ขวบ แต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่ทำได้ตอนนี้คือ   ทำหน้าที่ตตอนนี้ใหดีที่สุดถือคติี่ว่า ฝันให้ไกล ไปให้ถึง

แหล่งอ้างอิง : ข้อมูลส่วนตัว

โดย : นางสาว นัทริกา อุ่นเรือน, สถาบันราชภัฎอุตรดิตถ์, วันที่ 28 สิงหาคม 2546