ผู้ใหญ่หลายคนจะปฏิบัติกับเด็กราวกับเด็กช่วยตัวเองไม่ได้ เช่น ในเด็กอายุ 2 – 3 ขวบ ผู้ใหญ่จะพยายามช่วยเหลือในการแต่งตัวที่จริงเด็กไม่ได้เล็กอย่างที่ผู้ใหญ่คิดเด็กเหมือนกับต้นไม้ที่กำลังเจริญเติบโตและแตกกิ่งก้านสาขา ถ้าผู้ใหญ่มองเด็กว่าน่าสงสารต้องช่วย ต้องอุ้มต้องพยุง ป้อนข้าว เอาข้าวของให้เด็กจะเล็กอย่าที่ผู้ใหญ่คิดแต่ถ้าผู้ใหญ่คิดว่าเด็กกำลังอยู่ในขบวนการเจริญเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่จากหนึ่งขวบเป็นสองขวบตามลำดับ ให้โอกาสที่ได้

โดยทั่วไปเด็กจะรู้จักบุคลิกของผู้ใหญ่รอบข้างดีว่าแม่มีนิสัยอย่างไร พ่อเป็นคนถ้วนถี่หรือไม่ยายเป็นคนใจดีหรือเปล่า น้า ป้า อา หรือเพื่อนบ้านเป็นอย่างไร เมื่อเด็กเรียนรู้เหล่านี้ เท่ากับเด็กเรียนรู้ในสาระของความเป็นบุคคลสิ่งที่ตามมาคือ เด็กจะอยู่กับแต่ละละคนเรียกร้องในแต่ละคนไม่เหมือนกันเด็กไม่เล็กอย่างที่คิดเด็กสัมผัสสาระของชีวิตได้โดยไม่สนใจท่าทีของผู้ใหญ่เมื่อเด็กอยู่กับผู้ใหญ่คนหนึ่งเด็กจะมีท่าทางอย่างหนึ่งมีความต้องการอย่างหนึ่งเมื่ออยู่กับผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งก็สามารถที่จะปรับตัวเรียนรู้ว่าคนนั้นมีธรรมชาติอย่างไรและทำตัวให้เหมาะสมได้ ผู้ใหญ่อาจจะคิดว่าเด็กเล็กแต่ไม่ทราบว่าเด็กแต่ละคนมีความแตกต่างกันอย่างไรขอให้สังเกตเด็ที่บ้านดู